Black Cat Bisquit |
club: Stekense Rhythm 'n Blues Club artist: Black Cat Bisquit |
© Rootsville 2017 |
review & photo credits: Freddie |
|
14 januari 2017 en liggend in m’n zetel ontstond het idee om dit jaar nog meer dan anders de spotlights te zetten op onze eigenste blues-bands. Om het niet al te chauvinistisch te gaan houden plaatsen we de bands van de lage landen dan maar samen en soms ook wel met een knipoog naar Europese bands tot zolang dit circus nog in leven wordt gehouden.
Aanwezig waren ook die van de Zelzate Blueshappening en samen met Ivan en Mark van de band kwam het tot een gezellige babbel. Het ging o.a. over opkomende bands als Tensfield en over het al dan niet verwerken van covers in een optreden. Van harper Mark vernam ik dat ze bij Black Cat Bisquit er prat op gaan eigen werk te spelen en de opper Bluesman van Zelzate en omstreken in de persoon van Ivan Bonne wist me het gans programma van de Blues Happening mee te geven die plaats zal vinden op zaterdag 12 augustus....en het zal daar gaan knallen. Na een heerlijke maaltijd konden die van ‘Black Cat Bisquit’ nog juist strak in ’t pak en kwamen ze langs de grote poort binnen hier in Willy’s Place. Niet al te letterlijk te noemen maar dit vijftal wist aangenaam te verrassen met een akoestische rondgang door de ‘club’, op Het is de derde maal dat ik deze ‘katten’ aan het werk zie op een goede 8 maand tijd dus begin ik ook hun uitstekende humor meer dan te snappen, zelfs het pornografische gedeelte ervan. Ze brengen een mix van diverse stijlen gaande van jump en swing naar country-blues en net door die veelzijdigheid gaan deze ‘Black Cat Bisquit’ geen seconde vervelen, en als oppercat Bart dan nog prefect weet in te spelen op de interactie met de aanwezigen klopt het plaatje compleet. Ook de verschillende woordspelingen in hun titels hebben ook nu bij mij iets humoristisch, gaande van ‘What I Really Need Is You’ tot ‘He’s a Fool’, mijn blues ten voeten uit. ‘I Love My Kids’ is een heerlijk met rumba gevulde footsompin’ floorfiller en ‘Ain’t Got Time To Make A Fuzz’ herbergt zelfs wat ragtime in zich ware het niet dat 'de' Gijbels zijn kunstjes wil laten horen ;-) …als wij kunnen lachen met hun humor hoop ik ook dat zij dat kunnen mijn mijne. Bij de aankondiging van ‘Bad James’ is er niemand van de zeden-politie in huis maar gelukkig dat bij de bluesadepten het rationele voorkeur heeft op de realiteit want onze politiekers beginnen wel alles in een over beschermend daglicht te plaatsen maar het ‘gewone’ volk kent nog de quote van ‘er mag nog eens gelachen worden’. Het nummer zelf is een country bluesje in de geest van ‘Cowboy Henk’. We hebben al geklapt, we hebben al meegezongen en wat nog het meest opvalt …we hebben nog geen minuut van verveling gekend laat staan een cover gemist!
Hoeft het nu altijd blues te zijn? Ma nee jooong een reggea deuntje als ‘Find My Way’ is zelfs meer dan welkom hier in de Stekense Rhythm ’n Blues Club. Even buiten gekeken en de nuchterheid in mij gebood me de terugweg aan te gaan vatten. Het werd eentje van talloze ongevallen hopelijk enkel met blikschade. De tijdsduur werd hierdoor bijna verdubbeld maar toch heb ik geen minuut spijt gekend om hier aanwezig te kunnen zijn. ‘Black Cat Bisquit’ is een meer dan uitstekende formatie met een vakkundige ‘harper’, een goede ‘blues-shouter’ boordevol humor, een klasse guitarslinger, en een ritme sectie die elkaar zelfs niet hoeven aan te kijken om dit geheel foutloos te sturen. Voor diegene die het nog niet hebben gelezen…Black Cat Bisquit is the name, outstanding & fun blues the game.
Next concert @ SR&BC: Shakedown Tim & The Rhyhtm Revue: zaterdag 11 maart 2017...let's shake'm all down.
|
Soit…uit de zetel dus en al heeft één van de volgelingen van Armand Pien gewaarschuwd voor winterse buien toch gaat het richting Oost-Vlaanderen en meer specifiek richting ‘Stekense Rhyhtm ’n Blues Club’. Hier in deze gemeenschap is nog recent besloten om te verhuizen naar Willy’s Place en dat was meteen een begin van ergernis. Op hun website zag ik als aanvangsuur 19.00 dus doorkruiste ik de provincie Antwerpen een uurtje daarvoor en toen ik op de bestemming aankwam was dit enkel een in duister gehulde industriezone. Dan maar richting Stekene City maar in Siberië hoef je omstreeks dit uur ook niet al teveel op bijstand te rekenen. Toch een enkele ziel gevonden maar diens papa wees me gewoon naar de verkeerde richting. Na een driekwart uur van ‘sightseeing by night’ besloot ik het een laatste maal te wagen richting industriezone en kijk daar dook opeens een banner op met de vermelding ‘SR&BC’ en was ik aangekomen op de plaats van bestemming.
De band die vanavond ten dans speelt komen uit het verre Limburg en noemen zich ‘Black Cat Bisquit’. Ook al verkondigde ‘praeses’ Geert van deze club dat die van Black Cat Bisquit allemaal een verleden hebben doelde de brave man natuurlijk op hun verleden als blues-muzikant. Het concert zou in werkelijkheid starten rond de klok van 21.00 dus rest er nog meer dan tijd om te socializen met die van Limbuuurg en enkele Vloandereirs.
een New Orleans Way… Black Cat Bisquit, dat zijn Bart ‘Yasser’ Arnauts op vocals en guitars, harper Mark Sepanski, gitarist Stanley Patty en de ritme sectie bestaande uit Patrick ‘Pat Alley’ Indestege en zoon van zijn vader, drummer Jeff ‘junior’ Gijbels en zoals gemeld een binnenkomer die kon tellen.
Het geheim van deze ‘Black Cat Bisquit’ is ook dat ze hun eigenste nummers laten overkomen dat we ze allemaal wel kennen en dat is straffe kost. Zo hebben We ‘I’m Gonna Leave My Baby’ waarbij de ‘baby’ met heel wat ‘mojo’ is bewerkt. In vele nummer zat wel een rifje dat onze grijze cellen kwam te teisteren en meermaals kwamen we er zelfs uit. Tijd ook voor een slow-bluesje met ‘A Woman’s Mind’ en daarbij kan ik Bart verzekeren dat ‘die’ hun gedachten meetstal niet te ontwarren zijn laat staan te verklaren. Toch een knap ‘talkin’ bluesje’ met een uitstekende Stanley Patty op gitaar. 
